José van Zelderen staat vanmorgen (woensdag 6 juni) op de markt voor het gemeentehuis in Putten en voert actie. Zij heeft twee kinderen en is al twee jaar dakloos. José hoopt met deze actie dat iemand haar kan helpen aan een (betaalbaar) huis in Putten.
Bezoekers van de markt komen een kijkje nemen en een man reageerde: “U bent niet de enige in Putten, hoor.” Anderen lezen het bord en vervolgen hun weg. Ook komt er iemand van handhaving naar buiten met de vraag wat de bedoeling is. Hij gaat naar binnen om te overleggen.
José vertelt: “Ik ben een gescheiden moeder en ben samen met mijn dochter van 13 jaar en zoon van 9 jaar al ruim twee jaar dakloos. We hebben de afgelopen jaren gewoond bij familie, vrienden of in recreatiewoningen. Ik voel me machteloos vind de manier waarop ik behandeld wordt, op zijn zachtst gezegd, erg hard en onmenselijk.”
Sinds haar scheiding in april 2016, probeert José urgentie aan te vragen. “Dat kreeg ik niet, omdat ik te lang ingeschreven sta. Daarom denkt de Woningstichting dat ik snel aan de beurt ben. Maar na 1,5 jaar reageren, ben ik van plaats 10 naar plaats 8 gegaan. Ik heb toen de burgemeester en wethouders een brief geschreven met mijn verhaal en of ik een urgentie aan mocht vragen. Een wethouder belde mij op en ik kreeg tot mijn verbazing te horen dat elke burger ten alle tijden urgentie mag aanvragen. Toen ik hem vertelde dat ik domweg geen formulier meekreeg, gaf hij aan dat ik zijn naam moest vermelden. Dan zou het goed komen. Dus ik naar de woningstichting en inderdaad waren ze al gebeld en wisten ze van mijn situatie. Ik kreeg de formulieren mee. Hierin stond dat ik bepaalde informatie moest aandragen, zoals scheidingspapieren, reden van urgentie en waarom ik aan Putten gebonden ben. Wel moest ik eerst 100 euro betalen, anders kon men mijn urgentie niet bekijken”, aldus José. “Na een week mocht ik op gesprek komen. Ik had alle documenten bij me. Ook de uitleg gegeven dat ik in verband met mijn onregelmatige werktijden (vroege, late en nachtdiensten) afhankelijk ben van mijn bejaarde moeder en tante die de zorg van mijn kinderen op zich nemen als ik aan het werk ben. Beiden wonen vlakbij de school van mijn kinderen, dus zo is het ook voor hen nog te doen. Nadat we alles hadden besproken en papieren hadden uitgewisseld, zou ik na twee weken de uitslag horen. En inderdaad, ik kreeg bericht. Het urgentie verzoek was afgewezen, omdat ik te lang sta ingeschreven en omdat ik alleen op huizen in Putten heb gereageerd, en niet regio-breed. Dus toen was ik 100 euro armer en zwaar teleurgesteld.”
Jose weet niet wat ze nu nog moet doen. Ze woont al haar hele leven in Putten en staat ruim acht jaar ingeschreven voor een woning. “Moet ik nou met mijn kinderen, die al genoeg hebben meegemaakt, gaan verhuizen naar een andere plaats en daarmee weg van hun vader, school, vrienden en familie. En moet ik dan mijn droombaan opgeven?” José hoopt dat er een oplossing voor haar en haar kinderen komt.